45 ◀ Zarządzanie ▶ W niektórych przypadkach zjawiska geologiczne mogą wymusić znaczne prace, mające na celu przywrócenie tunelu do eksploatacji. Nie można wykluczyć również, że w niektórych przypadkach natura wygra z techniką i tunel trzeba będzie ostatecznie wyłączyć z eksploatacji. Środki finansowe na utrzymanie i modyfikację tuneli mogą pochodzić ze środków publicznych, ale zasadnicza część wydatków obciąża operatora tunelu, który zarabia na opłatach za przejazd. W jego interesie leży więc zapewnienie jak największej przepustowości tunelu. Można to osiągnąć, zwiększając maksymalną dopuszczalną prędkość pociągów. To jednak wymaga perfekcyjnego utrzymania torów, urządzeń sterowania ruchem kolejowym, urządzeń łączności, pozycjonowania itp. Rentowność nie może konkurować z bezpieczeństwem. Wyzwania i zagrożenia Analizując bezpieczeństwo poszczególnych elementów infrastruktury kolejowej, warto bliżej przyjrzeć się roli, jaką odgrywają one w przypadku zaistnienia najgorszego możliwego do przewidzenia scenariusza wydarzeń. W przypadku tunelu kolejowego trudno wyobrazić sobie splot wydarzeń gorszy niż zatrzymanie pociągu z dala od wjazdu do tunelu połączone z kolizją, pożarem lub wyciekiem substancji niebezpiecznych. W takiej sytuacji powstałyby dwie grupy problemów do rozwiązania. Pierwsza grupa to problemy doraźne, związane z ewakuacją ludzi z obszaru katastrofy, gaszeniem pożaru, usuwaniem skutków emisji trujących i niebezpiecznych gazów. Druga grupa to problemy długoterminowe, związane z przywróceniem ruchu w tunelu i odtworzeniem infrastruktury zniszczonej w wyniku wypadku. Tutaj trzeba wymienić usunięcie wraków, ewentualnie ładunku, a także przywrócenie funkcjonowania systemów bezpieczeństwa. Niezbędne minimum zabezpieczeń wynika z samej konstrukcji tunelu, który – w przypadku dłuższych obiektów – niemal zawsze jest wykonywany w postaci dwóch równoległych korytarzy, połączonych przejściami umożliwiającymi ewakuację i jednocześnie zabezpieczonymi tak, aby nie było możliwe przeniesienie trujących substancji pomiędzy nimi (ani tym bardziej rozprzestrzenianie się pożaru). Układ ten uzupełniają szyby ewakuacyjne i dostępowe, dzięki którym można szybciej dotrzeć do miejsc położonych z dala od wlotu do tunelu. Poziom bezpieczeństwa, predykcja zdarzeń niepożądanych1 Mając na uwadze skutki ewentualnych wypadków i katastrof, dokłada się wszelkich starań, aby zapobiegać takim zdarzeniom i z wyprzedzeniem usuwać ich potencjalne przyczyny. Jednym z częstszych powodów wybuchu pożaru w pociągu jest awaria układu jezdnego, wzrost oporów osi i w konsekwencji wzrost temperatury do poziomu rzędu kilkuset stopni, a następnie zapłon elementów konstrukcyjnych pojazdu lub materiałów eksploatacyjnych (oleje, smary itp.). Pierwszą linię obrony przed pożarem stanowią więc urządzenia kontrolujące stan techniczny Analizując bezpieczeństwo poszczególnych elementów infrastruktury kolejowej, warto bliżej przyjrzeć się roli, jaką odgrywają one w przypadku zaistnienia najgorszego możliwego do przewidzenia scenariusza wydarzeń. pojazdów szynowych przed wjazdem do tunelu. Z reguły są to urządzenia wykorzystujące detektory podczerwieni lub kamery termowizyjne. Pociąg, który nie 1 https://www.imia.com/wp-content/uploads/2023/08/EP22-2005-Tunnel-Safety-Where-are-we-now-2.pdf.
RkJQdWJsaXNoZXIy NDI0NjE=