FIAT GRANDE PUNTO: ZAWIESZENIE FIAT BRAVO: ZAWIESZENIE Zawieszenie Fiata Punto ma wyjątkowo prostą konstrukcję, jest tanie w serwisowaniu i gwarantuje... zaskakujący komfort! Fiat Bravo II daje dużą przyjemność z jazdy. Zaskakujące, że tak dobre właściwości jezdne udało się uzyskać, powielając stare rozwiązania z Fiata Stilo (2001–2007). Duży skok zawieszenia oraz doskonałe zestrojenie gwarantują zaskakujący komfort jazdy – oczywiście pod warunkiem, że samochód jest wyposażony w zwykłe, 14- lub 15-calowe koła. Analogiczne rozwiązania wykorzystano w takich modelach, jak Opel Corsa D i Fiat Linea. Wiele elementów wspólnych znajdziemy także w Citroënie Nemo, Fiacie Fiorino, Peugeocie Bipperze i oczywiście Alfie Romeo MiTo. Z przodu producent postawił na układ McPhersona. Zawieszenie przednie to typowy układ McPhersona. Kompletne wahacze trójkątne można wymieniać w całości (są tanie) lub regenerować. Da się wymienić sam sworzeń lub silentbloki. Najsłabszy punkt – łączniki stabilizatora – to kosztuje ok. 40–50 zł za sztukę. Z tyłu: belka skrętna. Z tyłu mamy prostą, praktycznie bezobsługową belkę skrętną. Ponieważ sprężyny i amortyzatory zamocowane są oddzielnie, koszty ich ewentualnej wymiany są niskie, a ceny poszczególnych elementów – przystępne. Zawieszenie przednie jest również typowe i bardzo tanie w serwisowaniu. Mamy tu stalową ramę pomocniczą oraz układ McPhersona. Dolne wahacze są wykonane ze stali. Fabrycznie sworznie są nitowane, ale można je roznitować i zastąpić nowymi, przykręcanymi. Silentbloki również można wymieniać, przy czym warto podkreślić, że jeden pracuje w pozycji poziomej, a drugi–pionowej, a zatem dokładnie tak, jak w wybranych modelach VW, co jest gwarancją maksymalnej możliwej trwałości. Z tyłu mamy najzwyklejszą belkę zespoloną, która z nadwoziem łączy się za pomocą dwóch silentbloków. W zasadzie rozwiązanie to zostało przejęte z Fiata Stilo. Pod względem zaawansowania technicznego możemy porównać go z tym zastosowanym w VW Golfie IV, któremu pod względem trwałości podwozia zbyt wiele nie można było zarzucić. Jedyne, co może się popsuć w tylnej belce Fiata Bravo II, to właśnie wspomniane silentbloki. Komplet obejmuje dwie sztuki. Te same elementy mają zastosowanie w Lancii Delta, Fiacie Stilo i Fiacie Linea). Amortyzatory są osadzone oddzielnie od sprężyn, co również wpływa na niski koszt ewentualnej wymiany. Zawieszenie przednie Zawieszenie przednie Zawieszenie tylne Zawieszenie tylne ALFA ROMEO 159: ZAWIESZENIE W Alfie Romeo 159, tak jak w modelu 156, producent pozostał przy konstrukcji wielowahaczowej, ale ją udoskonalił, co przełożyło się nie tylko na wyższą trwałość, ale także na łatwiejszą obsługę. Przód Tył Do kompletnego remontu przedniego zawieszenia potrzebne są dwa wahacze górne ze stopów lekkich (po jednym na stronę), dwa wahacze dolne (po jednym na stronę), dwa łączniki stabilizatora i dwie tuleje stabilizatora. Typowym objawem zużycia zawieszenia przedniego jest charakterystyczne skrzypienie silentbloków górnych wahaczy podczas jazdy po nierównościach. Skrzypienie samoczynnie ustaje, ponieważ guma silentbloków zużywa się tak bardzo, że z powodu dużego luzu przestaje ocierać, a wahacze zaczynają stukać. Zarówno w dolnych, jak i w górnych wahaczach można wymieniać silentbloki, a w wahaczu dolnym także tuleję centralną z przodu. W zawieszeniu tylnym producent przewidział możliwość regulacji zbieżności kół tylnych. Na każde koło tylne przypadają po dwa drążki poprzeczne oraz po jednym drążku wzdłużnym. Przy każdym kole znajduje się krótki łącznik stabilizatora. Drążki poprzeczne mocowane są do ramy pomocniczej. Możliwa jest wymiana poszczególnych elementów oddzielnie, ale ze względu na koszty robocizny polecamy okresową wymianę kompletu. auto-tip 22
RkJQdWJsaXNoZXIy NDI0NjE=