Zazwyczaj można je dostosować do współpracy z kamerą cyfrową (np. aparatem lub wyspecjalizowanym przetwornikiem obrazu). Pomocny w tym będzie dobry serwis albo dystrybutor sprzętu medycznego oferujący systemy przetwarzania i rejestracji obrazu. Dla okulistów, którzy nie dysponują osobnymi urządzeniami do diagnozowania zespołu suchego oka, przydatny może być doświetlacz pracujący w podczerwieni, który ułatwi ocenę gruczołów Meiboma. Dodatkowe wyposażenie może obejmować soczewki o mocach: +90 dpt., +78 dpt., +66 dpt., soczewkę Volk, trójlustro Goldmanna, lustra gonioskopowe pojedyncze lub poczwórne i wiele innych. Osprzęt może pochodzić od producenta lampy szczelinowej albo od innych producentów. Jeśli w gabinecie znajduje się już dodatkowe wyposażenie współpracujące z wcześniej używaną lampą, to przed zakupem nowej lampy zawsze warto sprawdzić, czy będzie ono współpracowało z konkretnym modelem. Źródło światła Tradycyjnie lampy szczelinowe były wyposażane w żarówki halogenowe. Dają one silne światło wysokiej jakości, ale podczas pracy nagrzewają się do wysokiej temperatury. W konsekwencji nagrzewają się także inne elementy lampy oraz powietrze w pobliżu twarzy badanego pacjenta i lekarza. Może to powodować dyskomfort i przyspieszać degradację elementów konstrukcyjnych lampy – zwłaszcza tych, które są wykonane z tworzyw sztucznych albo były klejone. Najczęściej dotyczy to opraw żarówek czy izolacji przewodów zasilających. Większość współcześnie produkowanych lamp szczelinowych wykorzystuje półprzewodnikowe źródła światła (LED). Ich podstawowe zalety to: niższa temperatura pracy, większa stabilność i dłuższy okres eksploatacji. Lampy wyposażone w źródła światła LED zużywają mniej energii elektrycznej, ale biorąc pod uwagę stosunkowo krótki czas badania, nie ma to aż tak dużego znaczenia. Przy okazji warto wspomnieć, że w lampach szczelinowych można stosować wyłącznie te źródła światła, które zostały przewidziane przez producenta. Zamienniki, które pojawiły się po wprowadzeniu urządzenia do sprzedaży, mogą być używane tylko wtedy, gdy zostały dopuszczone przez producenta. Układ optyczny jest projektowany tak, aby włókno żarowe lub powierzchnia diody LED znajdowały się w ściśle określonym położeniu względem pozostałych elementów, dlatego nie można w prosty sposób zamienić żarówki halogenowej na żarówkę typu LED. Montaż Lampy szczelinowe mogą być montowane czy ustawiane w gabinecie na kilka sposobów. Często spotyka się montaż na stoliku okulistycznym. Jeśli gabinet jest przestronny, takie rozwiązanie ma wiele zalet, ale w mniejszych pomieszczeniach warto wziąć pod uwagę unit okulistyczny. W takim przypadku trzeba się upewnić, że wybrana lampa szczelinowa może być zamocowana w unicie bez przeróbek. Niektóre modele nie mają zintegrowanych podstaw, a montaż na stoliku wymaga nawiercania blatu. Montaż takiej lampy w unicie może być zatem utrudniony albo wręcz niemożliwy. Komfort i regulacja Dobierając lampę szczelinową, warto zadbać o wygodę pracy. Im więcej możliwości regulacji, tym bardziej prawdopodobne, że uzyskamy optymalne, ergonomiczne ustawienie. Dotyczy to nie tylko wysokości ponad podłogą czy możliwości oparcia rąk podczas badania. Ważne są także elementy takie jak: regulacja odległości pomiędzy okularami, korekta wady wzroku osoby przeprowadzającej badanie, łatwa zmiana powiększenia mikroskopu, regulacja szerokości, wysokości, kąta oraz nachylenia szczeliny. Pandemia COVID-19 pokazała, jak ważne jest zachowanie higieny w gabinecie. Dotyczy to m.in. dezynfekcji przyrządów Urządzenia dla specjalistów 94
RkJQdWJsaXNoZXIy NDI0NjE=