strefa eksperta strefa eksperta strefbaraenksżpaerta Z powyższego wzoru płyną dwa wnioski: 1) zmiana mocy jest tym większa, im większa jest wartość korekcyjna P’c1, 2) zmiana mocy jest tym większa, im większa jest zmiana odległości ΔVD Wnioski te możemy zilustrować następującymi przykładami: Przykłady ilustrujące wniosek 1: A. Jaką moc korekcyjną P’c2 powinna mieć soczewka ustawiona w odległości 18 mm przed okiem, gdy soczewka o mocy P’c1 = + 7,25 dpt. ustawiona przed tym okiem w odległości VD1 = 13 mm koryguje wadę nadwzroczną? Dane: P’c1 = +7,25 dpt.; VD1 = 13 mm; VD2 = 18 mm; Zadaniem jest określenie wartości mocy P’c2. ΔVD = 13 – 18 = -5 mm (znak minus!) zamieniamy na metry ΔVD = 0,005 m, a zatem po podstawieniu wartości do wzoru otrzymamy wynik: Pozostawienie niezmienionej mocy +7,25 dpt. przy zmienionej odległości wierzchołkowej doprowadza stanu przekorygowania (o ok. 0,25 dpt.). B. Jaką moc korekcyjną P’c2 powinna mieć soczewka ustawiona w odległości 18 mm przed okiem, gdy soczewka o mocy P’c1 = +2,00 dpt. ustawiona przed tym okiem w odległości VD1 = 13 mm koryguje wadę nadwzroczną? Dane: P’c1 = +2.00 dpt.; VD1 = 13 mm; VD2 = 18 mm; Zadaniem jest określenie wartości mocy P’c2. ΔVD = 13 – 18 = -5 mm (znak minus!) zamieniamy na metry ΔVD = 0,005 m, a zatem po podstawieniu wartości do wzoru otrzymamy wynik: P’C2 1 - (-0,001) • 7,25 = = +7,25 +6,99 ≈ +7,00 dpt. P’C2 1 - (-0,001) • 7,25 = = +7,25 +7,19 ≈ +7,20 dpt. P’C2 1 - (-0,005) • 2 = = +2 +1,98 ≈ +2,00 dpt. reklama Dane: P’c1 = +7,25 dpt.; VD1 = 13 mm; VD2 = 14 mm; Chcemy określić wartość mocy P’c2. ΔVD = 13 – 14 = -1 mm (znak minus!), zamieniamy na metry ΔVD = 0,001 m, a zatem po podstawieniu wartości do wzoru otrzymamy wynik: W tym przypadku różnica 0,05 dpt. jest niewielka, co oznacza, że znaczenie ma tutaj nie sama wielkość mocy, ale wielkość mocy w połączeniu z istotną zmianą odległości od oka (jak w przykładzie A). Przykłady te ilustrują sytuację wady osiowosymetrycznej. W przypadku astygmatyzmu należałoby pamiętać o przeliczeniu wartości mocy dla każdego z dwóch przekrojów głównych soczewki. Wspólny wniosek z tych przypadków prowadzi nas do konkluzji, że aby prawidłowo dobrać moc soczewki, należałoby wszędzie tam, gdzie jest to uzasadnione, dokonać pomiarów odległości wierzchołkowej (w pierwszej kolejności odległość soczewki w oprawie próbnej lub w foropterze podczas badania refrakcji, a następnie 70 Pozostawienie niezmienionej mocy przy zmienionej odległości wierzchołkowej oznacza niewielkie przekorygowanie (o ok. 0,02 dpt.), co możemy uznać za zmianę praktycznie niezauważalną dla użytkownika. Przykład ilustrujący wniosek 2: C. Jaką moc korekcyjną P’c2 powinna mieć soczewka ustawiona w odległości 14 mm przed okiem, gdy soczewka o mocy P’c1 = +7.25 dpt. ustawiona przed tym okiem w odległości VD1 = 13 mm koryguje wadę nadwzroczną?
RkJQdWJsaXNoZXIy NDI0NjE=